Een van de mooiste gedichten over het verlies van een dierbare is geschreven door de Engels-Amerikaanse dichter W.H. Auden (1907-1973).
Het heet Funeral Blues.
Willem Wilmink (1936-2003) vertaalde het onder de titel Begrafenisblues.
Zet stil die klokken. Telefoon eruit.
Verbied de honden hun banaal geluid.
Sluit de piano’s, roep met stille trom
de laatste tocht van deze dode om.
Laat een klein vliegtuig boven ’t avondrood
de witte boodschap krassen: Hij is dood.
Doe crêpepapier om elke duivenkraag
en hul de luchtmacht in het zwart, vandaag.
Hij was mijn Noord, mijn Zuid, mijn West en Oost,
hij was al mijn verdriet en al mijn troost,
mijn nacht, mijn middag, mijn gesprek, mijn lied,
voor altijd, dacht ik. Maar zo was het niet.
Laat in de sterren kortsluiting ontstaan,
maak ook de zon onklaar. Begraaf de maan
Giet leeg die oceaan en kap het woud:
niets deugt meer, nu hij niet meer van me houdt.
In de film “Four weddings and a funeral” wordt het gedicht voorgedragen door acteur John Hannah.
Klik hier om dat te zien.