Een uitvaart met een speciale kist.
Soms mag ik een uitvaart verzorgen met een speciale kist.
Moeder hield van rozen, dat was duidelijk te zien, in haar kamer stond een mooi bos roze rozen.
Samen met de (schoon) dochter en (schoon)zoon zitten we in de kamer in het hospice, moeder gaat snel achteruit.
Ze wordt er rustig van wanneer haar dochter haar hand vastpakt.
Moeder voelt dat ze niet alleen is.
Samen bespreken we de aankomende uitvaart, moeder kan niet meer reageren maar is wel aanwezig bij het gesprek.
Wanneer ik de foto’s van kisten laat zien en hier ook de kisten van Zavadi bij laat zien wordt de dochter emotioneel.
Ik zie niet direct om welke kist het gaat maar pak het boek van Zavadi er nog eens bij.
De kist met de rozen erop, dat is de kist die past bij mijn moeder.
Ze houdt heel erg van rozen.
Moeder heeft aangegeven geen poespas te willen bij de uitvaart, maar de nabestaanden moeten op een manier afscheid kunnen nemen zodat het rouwproces op gang kan komen.
Deze kist kan een begin zijn.
Mede omdat ik de kist verkoop voor de prijs die ik er ook voor betaal biedt dat de mogelijkheid voor nabestaanden om te kiezen voor iets speciaals.
Die nacht overlijdt moeder.
Ze is door haar (schoon)dochter en (schoon)zoon in de kist gelegd en misschien klinkt het vreemd maar het was zo mooi om te zien hoe goed deze kist bij mevrouw stond.
Het was net een prinses tussen de rozen en de zachte bekleding aan de binnen- en buitenkant.
Een zachte laatste rustplaats.
Ik ben zo dankbaar het vertrouwen te krijgen van nabestaanden om dichtbij te mogen zijn in een kwetsbare periode in hun leven. Dat ik mag adviseren en begeleiden. Dat doe ik met mijn hart en dat zien mensen. Ook genodigden zien en voelen het. Vandaag kreeg ik een compliment van een genodigde op het afscheid. Marianne je doet het met zoveel warmte en het is echt dat zie ik.
Dat is voor mij heel waardevol.